مقاله رایگان با موضوع تثبیت آرتروسکوپی
عنوان مقاله:
سال انتشار: 2021
رشته: تربیت بدنی
گرایش: فیزیولوژی ورزشی
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
Isokinetic Evaluation
A single examiner (a physical medicine physician, M.D.) performed an isokinetic muscle strength evaluation for the shoulder external rotation and abduction in all patients at 24-month follow-up using the isokinetic Biodex System 3 (Biodex Medical Systems, Shirley, NY). For assessment of external shoulder rotation, patients were positioned in a seated position with 45 of abduction in the scapular plane and 90 of elbow flexion. The rotational axis was aligned with the humeral shaft axis. Subjects were stabilized with straps, as described in the manufacturer’s manual. For assessment of shoulder abduction, patients were positioned in a seated position with full elbow extension and full shoulder adduction as the starting position. The rotational axis was aligned with the axis of the AC joint. The nonoperated side was tested at the beginning to familiarize the patient with the procedure and was not included in the final analysis. The test protocol consisted of concentric contractions at 3 angular speeds, 60 per second and 120 per second for 5 repetitions, and 180 per second for 10 repetitions. The test protocol was thoroughly explained to patients. A warm-up cycle preceded the initiation of the procedure, which consisted of a 5-minute upper body cycle of one maximal effort and three submaximal efforts. Visual feedback was given, but not verbal encouragement. The normalized torque per body weight in Newton-meters per kilogram was measured. The results were collected, tabulated, and kept with the code keeper.
Blinding: The clinical examiner, the 2 radiographers, and the physical medicine specialist were all blinded to the group allocation. The code keeper, who was nonmedical personnel, was responsible for keeping the study code key, the completed DASH, ASOSS, and SPORTS questionnaires, the CMS results, the radiographer’s reports. He was the only permitted researcher to approach for the patients by phone to schedule followup appointments and radiographic evaluations. The code keeper was not involved in the clinical assessment of patients. Confounders As randomization was not possible in this study, we tried to control for possible confounders at the level of the study design by restriction and matching. Patients who were handled by different surgical teams or had different fixation methods, different follow-up duration, or were practicing extreme sports (martial arts, wrestling, or climbing, etc.) were not included in the study. We did not consider karate as an extreme sport, as we included 2 amateur karate players, one in each group. In addition, subjects in the NWG were matched to those in the WG in respect of age, sports type, and level of participation.
Sample Size: We performed a 2-tailed a priori test evaluation for the needed sample size, to achieve power (1 e b) of 80% when alpha ¼ 0.05, using the G*Power software (version 3.1.9.6; Heinrich-Heine-Universität, Düsseldorf, Germany). The assessment was done for the CMS and the isokinetic evaluation of the shoulder abduction. We assumed a mean CMS difference of 16 points between the 2 groups and a standard deviation of 20 points; 26 subjects had to be recruited in each group. For the isokinetic assessment of the shoulder abduction, we assumed a mean difference of 0.05 and a standard deviation of 0.06 Newton-meters per kilogram, 24 پsubjects had to be included in each group. Our target was to include 34 cases in each group in an attempt to compensate for lost study subjects during the follow-up
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
ارزیابی ایزوکنتیک
یک معاینه کننده منفرد (پزشک طب فیزیکی، M.D.) ارزیابی قدرت عضلانی ایزوکینتیک را برای چرخش بیرونی شانه و ابداکشن در همه بیماران در پیگیری 24 ماهه با استفاده از سیستم ایزوکینتیک Biodex 3 (Biodex Medical Systems, Shirley, NY) انجام داد. برای ارزیابی چرخش خارجی شانه، بیماران در وضعیت نشسته با 45 مورد ابداکشن در صفحه کتف و 90 مورد فلکشن آرنج قرار گرفتند. محور چرخشی با محور شفت بازو هم تراز شد. همانطور که در کتابچه راهنمای سازنده توضیح داده شده است، افراد با تسمه تثبیت شدند. برای ارزیابی ابداکشن شانه، بیماران در وضعیت نشسته با اکستنشن کامل آرنج و اداکشن کامل شانه به عنوان موقعیت شروع قرار گرفتند. محور چرخشی با محور مفصل AC تراز شد. سمت جراحی نشده در ابتدا برای آشنایی بیمار با روش مورد آزمایش قرار گرفت و در تجزیه و تحلیل نهایی لحاظ نشد. پروتکل آزمایش شامل انقباضات متحدالمرکز در 3 سرعت زاویه ای، 60 در ثانیه و 120 در ثانیه برای 5 تکرار و 180 در ثانیه برای 10 تکرار بود. پروتکل آزمایش به طور کامل برای بیماران توضیح داده شد. یک چرخه گرم کردن قبل از شروع روش انجام شد که شامل یک چرخه 5 دقیقه ای بالاتنه با یک تلاش حداکثر و سه تلاش زیر حداکثری بود. بازخورد بصری داده شد، اما نه تشویق شفاهی. گشتاور نرمال شده به ازای هر وزن بدن بر حسب نیوتن متر بر کیلوگرم اندازه گیری شد. نتایج جمع آوری شد، جدول بندی شد و نزد نگهدارنده کد نگهداری شد.
کور کردن: معاینه بالینی، 2 رادیوگراف و متخصص طب فیزیکی همگی نسبت به تخصیص گروه کور شدند. نگهدارنده کد، که پرسنل غیرپزشکی بود، مسئول نگهداری کلید کد مطالعه، پرسشنامه‌های تکمیل‌شده DASH، ASOSS، و SPORTS، نتایج CMS، گزارش‌های رادیوگراف بود. او تنها محقق مجاز بود که از طریق تلفن به بیماران مراجعه کند تا قرار ملاقات های بعدی و ارزیابی های رادیوگرافی را تعیین کند. نگهدارنده کد در ارزیابی بالینی بیماران دخالتی نداشت. عوامل مخدوش کننده از آنجایی که تصادفی سازی در این مطالعه امکان پذیر نبود، سعی شد عوامل مخدوش کننده احتمالی را در سطح طرح مطالعه با محدودیت و تطبیق کنترل کنیم. بیمارانی که توسط تیم‌های جراحی مختلف اداره می‌شدند یا روش‌های تثبیت متفاوتی داشتند، مدت زمان پیگیری متفاوتی داشتند یا ورزش‌های شدید (هنرهای رزمی، کشتی، یا کوهنوردی و غیره) را انجام می‌دادند، در این مطالعه وارد نشدند. ما کاراته را به عنوان یک ورزش افراطی در نظر نمی گرفتیم، زیرا در هر گروه 2 کاراته کار آماتور را در نظر گرفتیم. علاوه بر این، افراد در NWG از نظر سن، نوع ورزش و سطح مشارکت با افراد در WG همسان شدند.
اندازه نمونه: با استفاده از نرم افزار G*Power (نسخه 3.1.9.6؛ Heinrich-Heine-) برای دستیابی به توان (1 eb) 80% در زمانی که آلفا 0.05 ¼ Universität، دوسلدورف، آلمان). ارزیابی برای CMS و ارزیابی ایزوکینتیک ابداکشن شانه انجام شد. ما میانگین اختلاف CMS را 16 امتیاز بین دو گروه و انحراف استاندارد 20 امتیاز در نظر گرفتیم. 26 آزمودنی باید در هر گروه انتخاب می شدند. برای ارزیابی ایزوکینتیک ابداکشن شانه، اختلاف میانگین 0.05 و انحراف معیار 0.06 نیوتن متر بر کیلوگرم را در نظر گرفتیم، 24 پسوژه باید در هر گروه گنجانده شود. هدف ما گنجاندن 34 مورد در هر گروه به منظور جبران از دست دادن افراد مورد مطالعه در طول پیگیری بود.