مقاله رایگان با موضوع نقش دینداری
عنوان مقاله:
سال انتشار: 2022
رشته: حسابداری، مدیریت
گرایش: حسابداری مالی، حسابداری مدیریت، مدیریت مالی
دانلود رایگان این مقاله:
مشاهده سایر مقالات جدید:
Hypotheses development
3.1. Board of directors and audit committee size: The board of directors is widely recognised as an essential internal governance mechanism (Fama and Jensen, 1983). It ensures that top managers act in the best interests of shareholders and approve primary business strategies (Cerbioni and Parbonetti, 2007; John et al., 2016). In discharging their responsibility of managing and supervising banks’ business affairs, the boards of directors owe fiduciary duties to the banks and their shareholders. The complex nature of banking institutions implies that the duties and obligations of bank directors are more extensive relative to those of other directors. According to Macey and O’Hara (2003), boards of directors must make careful and prudent decisions to ensure the banks’ safety and soundness. They are also required to provide careful oversight of banks’ operations. Boards will not have an effective control role unless they can curtail discretionary managerial decisions (Elnahass et al., 2018; Trinh et al., 2020). Previous research documents that effective governance through the board of directors will cause better monitoring of management operations and better bank performance (Talavera et al., 2018). An effective audit committee represents a governance device that assists the board in its monitoring role and therefore promotes financial reporting quality (Pomeroy and Thornton, 2008; Beasley et al., 2009). This end is achieved through strengthening governance, promoting conservatism, and reducing opportunistic earnings management (Xie et al., 2003; B´edard et al., 2004; Sharma and Kuang, 2014). Audit committees are also associated with oversight of risk management and internal control systems (Chambers and Weight, 2008). The effectiveness of both the board of directors and the audit committee in monitoring and controlling opportunistic managerial behaviour depends on their characteristics and attributes. Among these aspects are the sizes of the board and audit committee. The relationship between their sizes and earnings management is not straightforward, and prior literature provides no consensus about the direction of this association (Xie et al., 2003; Ronen and Yaari, 2008; Zalata et al., 2018).
On the one hand, according to the resource dependence theory, a larger board is "a provider of resources, such as legitimacy, advice and council links to other organisations, etc." (Hillman and Dalziel, 2003, p. 383) and therefore enhances the skills, expertise, and knowledge needed to exert effective monitoring over earnings management practices (Xie et al., 2003; Peasnell et al., 2005; Abed et al., 2012). Similarly, a large audit committee can be seen as an indication of the resources and varied expertise available to the committee to effectively monitor financial reporting practices (Baxter and Cotter, 2009). Yang and Krishnan (2005) provide evidence of a significant negative association between audit committee size and discretionary accruals for a sample of 250 U.S. publicly traded firms between 1996 and 2000. Kent et al. (2010) examine a sample of Australian companies and find that higher accruals quality is associated with larger audit committees. García et al. (2012) study a sample of Spanish firms between 2003 and 2006 and conclude that the size of the audit committee has a significant negative association with discretionary accruals.
On the other hand, according to the agency theory, firms with larger boards tend to be less effective in monitoring managerial behaviour due to coordination and communication problems, hindering the decision-making process (Jensen, 1993). Consistent with this view, several studies find a positive association between board size and the degree of earnings management (Hoitash et al., 2009; Gulzar and Wang, 2011). Likewise, some studies show that the size of the audit committee is not related to earnings management (Xie et al., 2003; Abbot et al. 2004; Baxter and Cotter, 2009; Habbash et al., 2013). In a multi-country analysis of 69 commercial banks, Andres and Vallelado (2008) find that adding new directors to the board improves governance and enhances the advisory function of the board if communication and coordination problems outweigh the benefits.
(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)
توسعه فرضیه ها
3.1. هیئت مدیره و اندازه کمیته حسابرسی: هیئت مدیره به طور گسترده به عنوان یک مکانیسم اساسی حاکمیت داخلی شناخته شده است (فاما و جنسن، 1983). این تضمین می‌کند که مدیران ارشد به نفع سهامداران عمل می‌کنند و استراتژی‌های کسب‌وکار اولیه را تأیید می‌کنند (Cerbioni و Parbonetti، 2007؛ جان و همکاران، 2016). هیأت مدیره در ایفای مسئولیت مدیریت و نظارت بر امور تجاری بانک ها، نسبت به بانک ها و سهامداران آنها وظایف امانتداری دارند. ماهیت پیچیده موسسات بانکی نشان می دهد که وظایف و تعهدات مدیران بانک ها نسبت به سایر مدیران گسترده تر است. طبق گفته میسی و اوهارا (2003)، هیئت مدیره باید تصمیمات دقیق و محتاطانه ای اتخاذ کنند تا از ایمنی و سلامت بانک ها اطمینان حاصل کنند. آنها همچنین ملزم به نظارت دقیق بر عملیات بانک ها هستند. هیئت ها نقش کنترل موثری نخواهند داشت مگر اینکه بتوانند تصمیمات مدیریتی اختیاری را محدود کنند (الناهاس و همکاران، 2018؛ ترینه و همکاران، 2020). تحقیقات قبلی نشان می دهد که حکمرانی مؤثر از طریق هیئت مدیره باعث نظارت بهتر بر عملیات مدیریت و عملکرد بهتر بانک می شود (تالورا و همکاران، 2018). یک کمیته حسابرسی مؤثر نشان دهنده دستگاه حاکمیتی است که به هیئت مدیره در نقش نظارتی خود کمک می کند و بنابراین کیفیت گزارشگری مالی را ارتقا می دهد (پومروی و تورنتون، 2008؛ بیزلی و همکاران، 2009). این هدف از طریق تقویت حکمرانی، ترویج محافظه کاری، و کاهش مدیریت سود فرصت طلبانه به دست می آید (زی و همکاران، 2003؛ بیدار و همکاران، 2004؛ شارما و کوانگ، 2014). کمیته های حسابرسی نیز با نظارت بر مدیریت ریسک و سیستم های کنترل داخلی مرتبط هستند (چمبرز و ویت، 2008). اثربخشی هیئت مدیره و کمیته حسابرسی در نظارت و کنترل رفتار مدیریتی فرصت طلب به ویژگی ها و ویژگی های آنها بستگی دارد. از جمله این جنبه ها، اندازه هیئت مدیره و کمیته حسابرسی است. رابطه بین اندازه آنها و مدیریت سود ساده نیست، و ادبیات قبلی هیچ اتفاق نظری در مورد جهت این ارتباط ارائه نمی دهد (زی و همکاران، 2003؛ رونن و یااری، 2008؛ زلاتا و همکاران، 2018).
از یک سو، طبق نظریه وابستگی به منابع، هیئت مدیره بزرگتر «ارائه‌دهنده منابعی مانند مشروعیت، مشاوره و پیوندهای شورا با سایر سازمان‌ها و غیره» است. (هیلمن و دالزیل، 2003، ص 383) و بنابراین مهارت‌ها، تخصص و دانش مورد نیاز برای اعمال نظارت مؤثر بر شیوه‌های مدیریت سود را افزایش می‌دهد (زی و همکاران، 2003؛ پیزنل و همکاران، 2005؛ عابد و همکاران، 2012). به طور مشابه، یک کمیته حسابرسی بزرگ را می توان به عنوان نشانه ای از منابع و تخصص های متنوع در دسترس کمیته برای نظارت مؤثر بر شیوه های گزارشگری مالی در نظر گرفت (باکستر و کوتر، 2009). یانگ و کریشنان (2005) شواهدی مبنی بر وجود ارتباط منفی معنادار بین اندازه کمیته حسابرسی و اقلام تعهدی اختیاری برای نمونه ای از 250 شرکت سهامی عام ایالات متحده بین سالهای 1996 و 2000 ارائه کردند. کنت و همکاران. (2010) نمونه ای از شرکت های استرالیایی را بررسی کرد و دریافت که کیفیت اقلام تعهدی بالاتر با کمیته های حسابرسی بزرگتر مرتبط است. گارسیا و همکاران (2012) نمونه ای از شرکت های اسپانیایی را بین سال های 2003 و 2006 مطالعه کرد و نتیجه گرفت که اندازه کمیته حسابرسی با اقلام تعهدی اختیاری ارتباط منفی معناداری دارد.
از سوی دیگر، بر اساس تئوری نمایندگی، شرکت‌هایی با هیئت مدیره بزرگتر تمایل دارند به دلیل مشکلات هماهنگی و ارتباطی، تأثیر کمتری در نظارت بر رفتار مدیریتی داشته باشند و مانع از فرآیند تصمیم‌گیری شوند (جنسن، 1993). مطابق با این دیدگاه، چندین مطالعه ارتباط مثبتی بین اندازه هیئت مدیره و درجه مدیریت سود پیدا کردند (هویتاش و همکاران، 2009؛ گلزار و وانگ، 2011). به همین ترتیب، برخی از مطالعات نشان می دهد که اندازه کمیته حسابرسی به مدیریت سود مرتبط نیست (زی و همکاران، 2003؛ ابوت و همکاران، 2004؛ باکستر و کوتر، 2009؛ هاباش و همکاران، 2013). در تجزیه و تحلیل چند کشوری از 69 بانک تجاری، آندرس و واللادو (2008) دریافتند که افزودن مدیران جدید به هیئت مدیره، اگر مشکلات ارتباطی و هماهنگی بیشتر از منافع باشد، حاکمیت را بهبود می بخشد و عملکرد مشاوره ای هیئت مدیره را افزایش می دهد.