مقاله رایگان با موضوع آموزش مسواک زدن به کودکان اوتیسم

نظر

عنوان مقاله:

توسعه آموزش بصری مسواک زدن (TBVP) برای کودکان پیش دبستانی مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

Developing a Toothbrushing Visual Pedagogy (TBVP) for Preschool Children with Autism Spectrum Disorder

سال انتشار: 2022

رشته: علوم تربیتی، دندانپزشکی، پزشکی

گرایش: آموزش و پرورش ابتدایی، برنامه ریزی درسی، بهداشت دهان و دندان، پزشک کودکان

دانلود رایگان این مقاله:

دانلود مقاله آموزش مسواک زدن به کودکان اوتیسم

مشاهده سایر مقالات جدید:

مقالات جدید علوم تربیتی

مقالات جدید دندانپزشکی

مقالات جدید پزشکی

Discussion

Short written social stories with picture cues, or social story-based visual pedagogy have been developed in the past two decades to assist children with ASD in communication, mood management as well as learning life skills (Gray & Garand, 1993; Hagiwara & Smith Myles, 1999; Kokina & Kern, 2010; Kuoch & Mirenda, 2003; Pilebro & Bäckman, 2005; Sansosti et al. 2004; Zhou et al. 2020). The social story approach has proven efective as simple scripts together with direct picture cues can “enhance an individual’s understanding of social situations and teach an appropriate behavioral response that can be practiced by the individual” (Sansosti et al. 2004). Aligned with recent studies in terms of training children with ASD to learn toothbrushing through visual pedagogy (Al-Batayneh et al. 2019; Lopez Cazaux et al. 2019; Zhou et al. 2020), this study further provides evidence showing the efectiveness of the visual pedagogy aided toothbrushing learning program for preschool children with ASD. Additionally, the present study uniquely described the procedure for developing an in-house TBVP by incorporating feedback from a Review Panel, which was comprised of pediatric dentists, psychologist consultant, SCCC teachers, SCCC nurses and parents of children with ASD. It thus provides an informative reference for researchers and practitioners who intend to develop visual pedagogies and social stories for children with ASD in other aspects of early interventions. For instance, some researchers have used the method of visual cues and social stories to efectively promote autistic children’s cooperation with regard to dental check-ups and fuoride therapy (Nilchian et al. 2017), communication skills (Adams et al. 2004; Ganz et al. 2008; Thiemann & Goldstein, 2001), verbal greeting initiations , turn taking (O’connor, 2009), and social skills (Delano & Snell, 2006; Scattone et al. 2002; Swaggart et al. 1995).In the process of developing TBVP, we followed the Review Panel’s comments and modifed the learning kit accordingly. The TBVP developed in-house was found to have the most relevant and feasible content as compared to the other three published social stories. Our TBVP is well aligned with the criteria for development of social stories as recommended by Gray and Garand (1993). Because of the content relevance and practical feasibility, teachers and parents of children in the treatment group easily integrated the TBVP program into the daily toothbrushing activity of children with ASD during the 6-month testing period. A signifcant improvement of the toothbrushing skills, in terms of the numbers of the toothbrushing steps and quality of toothbrushing performance, was observed statistically at 3-month and 6-month follow-up. This fnding is in line with the study by Zhou et al. (2020) which showed that social story could be used as an intervention to improve the toothbrushing skills among children with ASD. Therefore, the null hypothesis was rejected. Children with ASD had improvement in toothbrushing skills after regular use of the TBVP aid. 

Future Research Directions and Limitations of the Study

It is worth noting that during the evaluation of toothbrushing performance of preschool children with ASD at 3-month and 6-month follow-ups, two other major toothbrushing difculties were observed in these children: swallowing a great amount of toothpaste and oral sensory sensitivity to brushing. The children with ASD in our study were between 2 and 6 years of age and they tended to swallow most toothpaste during brushing, which are usually observed in a typically developing child below the age of 3 years old (Buzalaf & Levy, 2011). This could be attributed to the impaired cognitive development of children with ASD (Annaz et al. 2010; Belmonte & Yurgelun-Todd, 2003; Bennetto et al. 1996; Landry & Bryson, 2004). Oral sensory sensitivity was also noticed in quite a number of children in our study, which aligns well with existing evidence that higher levels of oral sensory sensitivity was observed among children with ASD as compared with their typically developing peers. The texture of the toothbrush, the taste of the toothpaste and the toothbrushing movement can easily trigger their oral defensiveness—which make it very difcult and frustrating for the caregivers to help the children with toothbrushing. Pre-brushing muscle massage and long-term desensitization have been suggested by the therapists to improve toothbrushing in children with ASD. We also interviewed the parents and collected their expectations on teaching toothbrushing in children with ASD. The parents would prefer the dentists to teach their children spitting out the toothpaste as well as to reduce their oral sensory sensitivities during toothbrushing. These could be the directions for future research to optimize the toothbrushing experiences of children with ASD. One of the shortcomings include the constraints in achieving randomization. Ideally the participated children should have been randomly allocated into the intervention or control group. It was not able to accomplish due to the possibility of sharing the TBVP storybook within a SCCC. Also, as interventions were allocated by SCCCs, blinding of the outcome assessor and the participants could not be achieved completely, which might require cautious interpretation and further investigations of the current fndings. The participating children in the study had diferent levels of oral hygiene status, family backgrounds and development profles, which could have been the compound factors of the fnal outcomes in terms of oral hygiene and toothbrushing skill improvement. In future research, a larger sample size should be obtained in order to evaluate the efcacy of the TBVP among children with ASD according to diferent subgroups based on their oral hygiene status, family backgrounds, and developmental profles. More research is also warranted to explore the feasibility and efectiveness of applying social story and visual pedagogy as part of early interventions for children with ASD.

(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)

بحث

داستان‌های اجتماعی نوشتاری کوتاه با نشانه‌های تصویری یا آموزش تصویری مبتنی بر داستان اجتماعی در دو دهه گذشته برای کمک به کودکان مبتلا به ASD در برقراری ارتباط، مدیریت خلق و خو و همچنین یادگیری مهارت‌های زندگی ایجاد شده است (گری و گاراند، 1993؛ هاگیوارا و اسمیت مایلز). ، 1999؛ کوکینا و کرن، 2010؛ کوچ و میرندا، 2003؛ پیلبرو و بکمن، 2005؛ سانسوستی و همکاران 2004؛ ژو و دیگران، 2020). رویکرد داستان اجتماعی کارآمدی خود را ثابت کرده است زیرا فیلمنامه‌های ساده همراه با نشانه‌های مستقیم تصویر می‌توانند «درک فرد را از موقعیت‌های اجتماعی افزایش دهند و یک واکنش رفتاری مناسب را که می‌تواند توسط فرد تمرین شود را آموزش می‌دهند» (سانسوستی و همکاران 2004). همراستا با مطالعات اخیر در زمینه آموزش کودکان مبتلا به ASD برای یادگیری مسواک زدن از طریق آموزش بصری (Al-Batayneh et al. 2019؛ Lopez Cazaux et al. 2019; Zhou et al. 2020)، این مطالعه بیشتر شواهدی را ارائه می دهد که اثربخشی این روش را نشان می دهد. برنامه آموزشی مسواک زدن به کمک آموزش بصری برای کودکان پیش دبستانی مبتلا به ASD. علاوه بر این، مطالعه حاضر به طور منحصر به فردی روش ایجاد یک TBVP داخلی را با ترکیب بازخورد از یک پانل بازبینی، که متشکل از دندانپزشکان اطفال، مشاور روانشناس، معلمان SCCC، پرستاران SCCC و والدین کودکان مبتلا به ASD بود، توصیف کرد. بنابراین یک مرجع آموزنده برای محققان و پزشکانی فراهم می کند که قصد دارند آموزش های بصری و داستان های اجتماعی را برای کودکان مبتلا به ASD در سایر جنبه های مداخلات اولیه توسعه دهند. به عنوان مثال، برخی از محققان از روش نشانه‌های بصری و داستان‌های اجتماعی برای ترویج مؤثر همکاری کودکان اوتیستیک با توجه به معاینات دندان‌پزشکی و فووراید درمانی (نیلچیان و همکاران 2017)، مهارت‌های ارتباطی (آدامز و همکاران 2004؛ گانز و همکاران) استفاده کرده‌اند. همکاران 2008؛ Thiemann و Goldstein، 2001)، شروع احوالپرسی کلامی، نوبت گرفتن (O"connor، 2009)، و مهارت های اجتماعی (Delano & Snell، 2006؛ Scattone و همکاران 2002؛ Swaggart و همکاران در 1995). فرآیند توسعه TBVP، ما نظرات پانل بررسی را دنبال کردیم و بسته آموزشی را بر این اساس اصلاح کردیم. مشخص شد که TBVP که در داخل توسعه داده شده است، مرتبط ترین و قابل اجراترین محتوا را در مقایسه با سه داستان اجتماعی منتشر شده دیگر دارد. TBVP ما به خوبی با معیارهای توسعه داستان های اجتماعی مطابق با توصیه گری و گاراند (1993) است. به دلیل ارتباط محتوا و امکان‌سنجی عملی، معلمان و والدین کودکان در گروه درمان به راحتی برنامه TBVP را در فعالیت روزانه مسواک زدن کودکان مبتلا به ASD در طول دوره آزمایش 6 ماهه ادغام کردند. بهبود قابل توجهی در مهارت مسواک زدن از نظر تعداد مراحل مسواک زدن و کیفیت عملکرد مسواک زدن از نظر آماری در پیگیری 3 ماهه و 6 ماهه مشاهده شد. این یافته مطابق با مطالعه ژو و همکاران است. (2020) که نشان داد داستان اجتماعی می تواند به عنوان مداخله ای برای بهبود مهارت های مسواک زدن در کودکان مبتلا به ASD مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین، فرضیه صفر رد شد. کودکان مبتلا به ASD پس از استفاده منظم از کمک TBVP در مهارت های مسواک زدن بهبود یافتند.

جهت گیری های تحقیقاتی آینده و محدودیت های مطالعه

شایان ذکر است که طی ارزیابی عملکرد مسواک زدن کودکان پیش دبستانی مبتلا به ASD در پیگیری های 3 ماهه و 6 ماهه، دو مشکل عمده دیگر در مسواک زدن در این کودکان مشاهده شد: بلع مقدار زیادی خمیر دندان و حساسیت حسی دهان به مسواک زدن کودکان مبتلا به ASD در مطالعه ما بین 2 تا 6 سال سن داشتند و تمایل به قورت دادن بیشتر خمیر دندان در حین مسواک زدن داشتند، که معمولاً در یک کودک معمولی در حال رشد زیر 3 سال مشاهده می شود (Buzalaf & Levy, 2011). این را می توان به اختلال در رشد شناختی کودکان مبتلا به ASD نسبت داد (آناز و همکاران 2010؛ بلمونته و یورگلون-تاد، 2003؛ بنتو و همکاران 1996؛ لندری و برایسون، 2004). حساسیت حسی دهان نیز در تعداد زیادی از کودکان در مطالعه ما مشاهده شد، که به خوبی با شواهد موجود که نشان می‌دهد سطوح بالاتری از حساسیت حسی دهانی در بین کودکان مبتلا به ASD در مقایسه با همسالان معمولی در حال رشد آنها مشاهده شد، همسو است. بافت مسواک، طعم خمیر دندان و حرکت مسواک زدن می تواند به راحتی حالت تدافعی دهان آنها را تحریک کند - که کمک به کودکان در مسواک زدن را برای مراقبان بسیار دشوار و خسته کننده می کند. ماساژ عضلانی قبل از مسواک زدن و حساسیت زدایی طولانی مدت توسط درمانگران برای بهبود مسواک زدن در کودکان مبتلا به ASD پیشنهاد شده است. ما همچنین با والدین مصاحبه کردیم و انتظارات آنها را در مورد آموزش مسواک زدن در کودکان مبتلا به ASD جمع آوری کردیم. والدین ترجیح می دهند که دندانپزشکان به فرزندان خود بیاموزند خمیر دندان را بیرون بیاورند و همچنین حساسیت های حسی دهان آنها را در حین مسواک زدن کاهش دهند. اینها می تواند جهت تحقیقات آینده برای بهینه سازی تجربیات مسواک زدن کودکان مبتلا به ASD باشد. یکی از کاستی ها شامل محدودیت در دستیابی به تصادفی سازی است. در حالت ایده آل شرکت کننده بچه ها باید به طور تصادفی در گروه مداخله یا کنترل قرار می گرفتند. به دلیل امکان اشتراک گذاری کتاب داستان TBVP در یک SCCC، انجام نشد. همچنین، از آنجایی که مداخلات توسط SCCC تخصیص داده می شد، کور کردن ارزیاب پیامد و شرکت کنندگان نمی توانست به طور کامل به دست آید، که ممکن است نیاز به تفسیر محتاطانه و بررسی های بیشتر یافته های فعلی داشته باشد. کودکان شرکت‌کننده در این مطالعه سطوح مختلفی از وضعیت بهداشت دهان، پیشینه‌های خانوادگی و مشخصات رشد داشتند که می‌توانست عوامل ترکیبی نتایج نهایی از نظر بهداشت دهان و بهبود مهارت مسواک زدن باشد. در تحقیقات آینده، حجم نمونه بزرگ‌تری باید به‌منظور ارزیابی اثربخشی TBVP در میان کودکان مبتلا به ASD بر اساس زیرگروه‌های مختلف بر اساس وضعیت بهداشت دهان، پیشینه‌های خانوادگی و مشخصات رشدی آنها به‌دست آید. همچنین تحقیقات بیشتری برای بررسی امکان‌سنجی و اثربخشی استفاده از داستان اجتماعی و آموزش تصویری به عنوان بخشی از مداخلات اولیه برای کودکان مبتلا به ASD ضروری است.