مقاله رایگان با موضوع نقدینگی گردشگری

نظر

عنوان مقاله:

بررسی قابلیت‌های انعطاف‌پذیری مبتنی بر نقدینگی صنعت گردشگری برای واکنش به شوک COVID-19

A study of the tourism industry"s cash-driven resilience capabilities for responding to the COVID-19 shock

سال انتشار: 2022

رشته: اقتصاد

گرایش: اقتصاد گردشگری

دانلود رایگان این مقاله:

دانلود مقاله نقدینگی گردشگری

مشاهده سایر مقالات جدید:

مقالات جدید اقتصاد

3. Research design and method

3.1. Development of research questions From the tourism industry perspective, the major repercussions of the COVID-19 outbreak are the loss of customers and the related decline of operating cash inflows from sales. These consequences inevitably lead to the liquidity tensions and increase the bankruptcy threat. Thus, the capabilities of tourism businesses to resist the pandemic-driven difficulties are determined by their available financial slack holdings and the related cash holdings, as highlighted in the theoretical framework of this study. In this respect, the exploratory investigation was designed to provide insight on cash-driven RCs in the tourism industry, guided by several research questions. Driven by the conceptual map illustrated in Fig. 2 The first problem addressed is the extent to which tourism businesses are distinguished by their cash-driven RCs relative to other possible states (non-resilient, uncertain resilience, or perspectives for resilience). Thus, the first research question is formulated as follows: RQ1: Do cash-resilient businesses prevail over non-resilient ones? Cash holdings are regarded as industry sensitive; thus, this study a priori revised the tourism industry’s circumstances based on its sectors (tourism services and travel accommodation are divided). In addition, it addressed the organizations’ size and location (country). The specifics of smaller businesses’ performance increases their exposure to the negative consequences of a sudden decline in cash inflows (Eggers, 2020). As the countries differ with respect to the regulatory environment, the country-specific features may also influence the scale of cash holdings (Demir et al., 2019), thus determining the cash-driven RCs of the tourism industry. Therefore, in the design of the empirical investigation, the second research question is formulated as follows: RQ2. Are the cash-driven resilience capabilities associated with tourism businesses’ size and the country of operating performance? Finally, this study examines a possible association between organizations’ cash-driven RCs and their performance. Two critical aspects of company performance are considered. The first is profitability, which is sensitive to a decline in sales (due to customer loss) and an increase in operating costs. This aspect is motivated by the concept of recoverable slack. In general, better profitability indicates greater recoverable slack as these businesses can generate internal funds that could potentially source future cash holdings.

4. Results and discussion

4.1. Exploration of cash-driven resilience capabilities (RQ 1) We have confirmed statistically significant differences in the C/A between the sectors (travel accommodation and tourism services, U Mann-Whitney test p < 0.000). This is consistent with prior findings that the C/A is sector-sensitive (Berger & Offek, 1995; Subramaniam et al., 2011). Therefore, in each aspect of further explorations, we control the results for the tourism industry as a whole and at a sector level (travel accommodation and tourism services are divided). Where applicable, we apply the sector benchmark-adjusted cash ratio (C/A(B)). Overall, the cash holdings in travel accommodation are, on average, visibly lower than those in tourism services, as confirmed by the C/A mean values of 14.15% and 36.01%, respectively (Table 6). In both sectors, however, we observe a slight increase of C/A over time, and the variability of C/A is visibly higher in tourism services. Data on mean values of dynamics of cash holdings (ΔC/A) provided in Table 7 confirm this observation. In recent years in both sectors, the dynamics ratios are positive (with the exception of 2017/2016 in tourism services). In Figs. 3 and 4, we graphically visualize the dispersion plots of the two ratios critical for mapping cash-driven RCs, that is, C/A and ΔC/A, on firm-year observation levels (congruent with our theoretical frame provided in Fig. 2). In both sectors, nearly one-third of the observations fall into the non-resilient cluster: in travel accommodation, 32% of observations are captured as non-resilient, and 30.4% in tourism services. However, a percentage of the observations captured in the resilient cluster was higher for tourism services (28.4%) than travel accommodation (20.6%). Nevertheless, in both sectors, more than half of the observations are captured in the non-resilient clusters or with perspectives for resilience, which confirms the prevalence of cash non-holders (69% in travel accommodation, 55.4% in tourism services). This indicates that businesses operating in the tourism industry (in accommodation in particular) do not hold cash reserves that could be used to counterbalance the immediate lack of cash inflows from sales. We additionally verified the pre-COVID-19 period by examining the situation in 2019, in comparison to prior years (Fig. 5). In travel accommodation, the percentage of businesses captured as cash-resilient in 2019 was visibly higher than in 2018 and 2017. In tourism services, this percentage is relatively comparable over time. Data in Fig. 5 also confirm that the percentage of businesses that fall into the non-resilient cluster is constantly declining.

(دقت کنید که این بخش از متن، با استفاده از گوگل ترنسلیت ترجمه شده و توسط مترجمین سایت ای ترجمه، ترجمه نشده است و صرفا جهت آشنایی شما با متن میباشد.)

3. طرح و روش تحقیق

3.1. توسعه سؤالات تحقیق از دیدگاه صنعت گردشگری، پیامدهای اصلی شیوع COVID-19 از دست دادن مشتریان و کاهش جریان نقدی عملیاتی ناشی از فروش است. این پیامدها ناگزیر منجر به تنش نقدینگی و افزایش خطر ورشکستگی می شود. بنابراین، قابلیت‌های کسب‌وکارهای گردشگری برای مقاومت در برابر مشکلات ناشی از بیماری همه‌گیر توسط دارایی‌های سستی مالی موجود و دارایی‌های نقدی مرتبط تعیین می‌شود، همانطور که در چارچوب نظری این مطالعه برجسته شده است. در این راستا، تحقیقات اکتشافی برای ارائه بینشی در مورد RCهای مبتنی بر نقدینگی در صنعت گردشگری طراحی شده است که توسط چندین سؤال تحقیقاتی هدایت می شود. بر اساس نقشه مفهومی نشان داده شده در شکل 2، اولین مشکلی که به آن پرداخته می شود، میزان تمایز کسب و کارهای گردشگری توسط RC های مبتنی بر پول نقد نسبت به سایر حالت های ممکن (غیر تاب آوری، انعطاف پذیری نامطمئن، یا چشم اندازهای تاب آوری) است. بنابراین، اولین سوال تحقیق به صورت زیر فرموله می شود: Q1: آیا مشاغل مقاوم در برابر نقدینگی بر مشاغل غیر تاب آور برتری دارند؟ دارایی های نقدی به عنوان صنعت حساس در نظر گرفته می شود. بنابراین، این مطالعه به طور پیشین شرایط صنعت گردشگری را بر اساس بخش‌های آن (خدمات گردشگری و اقامتگاه‌های مسافرتی تقسیم‌بندی می‌شوند) بازبینی کرد. علاوه بر این، اندازه و مکان سازمان ها (کشور) را مورد توجه قرار داد. ویژگی‌های عملکرد کسب‌وکارهای کوچک‌تر، قرار گرفتن آنها در معرض پیامدهای منفی کاهش ناگهانی جریان‌های نقدی ورودی را افزایش می‌دهد (اگرز، 2020). از آنجایی که کشورها با توجه به محیط نظارتی متفاوت هستند، ویژگی‌های خاص کشور نیز ممکن است بر مقیاس نگهداری وجه نقد تأثیر بگذارد (Demir et al., 2019)، بنابراین RCهای مبتنی بر نقدینگی صنعت گردشگری را تعیین می‌کند. بنابراین، در طراحی تحقیق تجربی، سوال تحقیق دوم به صورت زیر تدوین شده است: RQ2. آیا قابلیت‌های انعطاف‌پذیری مبتنی بر پول نقد با اندازه کسب‌وکارهای گردشگری و کشور عملکرد عملیاتی مرتبط هستند؟ در نهایت، این مطالعه ارتباط احتمالی بین RCهای مبتنی بر نقدینگی سازمانها و عملکرد آنها را بررسی می کند. دو جنبه حیاتی از عملکرد شرکت در نظر گرفته شده است. اولین مورد سودآوری است که به کاهش فروش (به دلیل از دست دادن مشتری) و افزایش هزینه های عملیاتی حساس است. این جنبه با مفهوم سستی قابل بازیافت انگیزه دارد. به طور کلی، سودآوری بهتر نشان‌دهنده کسادی قابل بازیافت بیشتر است، زیرا این کسب‌وکارها می‌توانند وجوه داخلی تولید کنند که به طور بالقوه می‌توانند منابع نقدی آینده را تامین کنند.

4. نتایج و بحث

4.1. کاوش قابلیت‌های انعطاف‌پذیری مبتنی بر پول نقد (RQ 1) ما تفاوت‌های آماری معنی‌داری را در C/A بین بخش‌ها تأیید کرده‌ایم (محل اقامت مسافرتی و خدمات گردشگری، آزمون U Mann-Whitney p <0.000). این با یافته های قبلی که C/A به بخش حساس است مطابقت دارد (برگر و آفک، 1995؛ سوبرامانیام و همکاران، 2011). بنابراین، در هر جنبه از اکتشافات بیشتر، ما نتایج را برای صنعت گردشگری به عنوان یک کل و در سطح بخش کنترل می کنیم (محل اقامت مسافرتی و خدمات گردشگری تقسیم می شوند). در صورت لزوم، ما نسبت نقدی تعدیل‌شده با معیار بخش (C/A(B)) را اعمال می‌کنیم. به طور کلی، دارایی‌های نقدی موجود در اقامتگاه‌های مسافرتی به‌طور قابل‌توجهی کمتر از خدمات گردشگری است که با مقادیر میانگین C/A به ترتیب 14.15 و 36.01 درصد تأیید می‌شود (جدول 6). با این حال، در هر دو بخش، ما شاهد افزایش جزئی C/A در طول زمان هستیم و تغییرپذیری C/A در خدمات گردشگری به‌طور مشهودی بالاتر است. داده های مربوط به مقادیر میانگین پویایی دارایی های نقدی (ΔC/A) ارائه شده در جدول 7 این مشاهدات را تایید می کند. در سال های اخیر در هر دو بخش، نسبت های پویایی مثبت است (به استثنای سال های 2017/2016 در خدمات گردشگری). در انجیر. نمودارهای 3 و 4، نمودارهای پراکندگی دو نسبت حیاتی برای نگاشت RCهای مبتنی بر نقدینگی، یعنی C/A و ΔC/A را در سطوح مشاهدات سال شرکت (مطابق با چارچوب نظری ما در شکل 2) تجسم می کنیم. ). در هر دو بخش، نزدیک به یک سوم مشاهدات در گروه غیر تاب‌آور قرار می‌گیرند: در اقامتگاه‌های مسافرتی، 32 درصد مشاهدات به‌عنوان غیرتاب‌آور و 30.4 درصد در خدمات گردشگری ثبت می‌شوند. با این حال، درصدی از مشاهدات ثبت شده در خوشه تاب آور برای خدمات گردشگری (28.4?) بیشتر از اقامت در سفر (20.6?) بود. با این وجود، در هر دو بخش، بیش از نیمی از مشاهدات در خوشه‌های غیر تاب‌آور یا با چشم‌اندازی برای تاب‌آوری جمع‌آوری شده‌اند، که شیوع غیردارندگان پول نقد را تأیید می‌کند (69? در اقامتگاه مسافرتی، 55.4? در خدمات گردشگری). این نشان می‌دهد که کسب‌وکارهایی که در صنعت گردشگری (به‌ویژه در بخش مسکن) فعالیت می‌کنند، ذخایر نقدی ندارند که بتوان از آن برای متعادل کردن کمبود فوری ورودی‌های نقدی حاصل از فروش استفاده کرد. علاوه بر این، با بررسی وضعیت در سال 2019 در مقایسه با سال‌های قبل، دوره قبل از COVID-19 را تأیید کردیم (شکل 5). در اقامتگاه های مسافرتی، درصد کسب و کارها جذب میشوند. در سال 2019 به‌عنوان انعطاف‌پذیری نقدینگی به‌طور مشهودی بیشتر از سال‌های 2018 و 2017 بود. در خدمات گردشگری، این درصد در طول زمان نسبتاً قابل مقایسه است. داده‌های شکل 5 نیز تأیید می‌کند که درصد کسب‌وکارهایی که در خوشه‌های غیر انعطاف‌پذیر قرار می‌گیرند دائماً در حال کاهش است.